شلیل و خواص آن

شلیل به انگلیسی،شلیل انجیری،شلیل در بارداری،شلیل شمس،شلیل خواص

یکی از میوه های خوشمزه تابستانی شلیل است که طرفداران زیادی دارد.جالب است بدانید که شلیل که شباهت زیادی به هلو دارد چیزی در حدود 2000 سال پیش از کشور چین پیدا شده است. در واقع 95 درصد شلیل های رشد یافته در ایالات متحده در کالیفرنیا پرورش می یابند. لازم به ذکر است که بیش از 150 وارتیه ی مختلف از شلیل موجود است که از دو وارتیه ی اصلی به وجود آمده اند؛ clingstone و freestone. بعضی شلیل ها به رنگ سبز و بعضی دیگر به رنگ های زرد و قرمز و نارنجی می باشند.

بهتر است بدانید که شلیل غنی از آنتی اکسیدان هایی است که با رادیکال های آزاد در سلول ها می جنگد. آنتی اکسیدان های موجود در شلیل در بدن به ویتامین A تبدیل می گردد.جالب است بدانید که شلیل از بیوفلاونوئیدها و کاروتنوئیدها می باشد. در واقع شلیل غنی از لوتئین و لیکوپن است. البته لوتئین مسئول رنگ قرمز، نارنجی و زرد در میوه ها و سبزیجات است. قابل ذکر است که این فیتوکمیکال ها به ویژه برای پیشگیری از بیماری های قلبی، بیماری های چشمی مانند دژنراسیون ماکولار و سرطان مفید می باشد.

گفتنی است که شلیل همچنین حاوی ویتامین C ی بالایی است همه ی شما می دانید که ویتامین C، به عنوان یک آنتی اکسیدان از خیلی از بیماری ها مانند بیماری های قلبی عروقی و … پیشگیری می نماید و برای سلامت پوست و لایه های محافظتی بدن مفید است. جالب است که این ویتامین پوست انسان را با طراوت نگاه می دارد و باعث جوانی پوست می شود. در واقع از تأثیرات دیگر این ویتامین، می توان به افزایش جذب آهن موجود در غذا اشاره کرد.

نگهداری از شلیل :بهتر است بدانید شلیل باید در جامیوه ای یخچال به مدت زمان حداکثر یک هفته در یک کیسه ی پلاستیکی نگه داری شود. برای افزایش مدت زمان نگه داری شلیل می توانید آن را فریز کنید و یا به صورت کمپوت در بیاورید.لازم به ذکر است که هسته ی شلیل را نباید بخورید زیرا دارای ماده ای به نام آمیگدالین است که در بدن تبدیل به سیایند می شود. در واقع سیایند یک سم قوی است که هنگامی که خورده می شود یا وارد بدن می شود می تواند باعث بیماری های شدید و خطرناکی و یا حتی مرگ شود. پس هسته ی شلیل را میل ننمایید.